بازگشت پارکبانان به خیابان های شهر | جزییات پرداخت کرایه پارک حاشیه ای در تهران
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۴۴۳۰۷
به گزارش همشهری آنلاین، عمار سعیدیان‌فر درباره نحوه محاسبه هزینه‌ها در پارک حاشیه‌ای هوشمند گفت: سیستم پارک حاشیه‌ای هوشمند نظیر طرح ترافیک برحسب پلاک خوانی است. در صورت پارک خودرو، سیستم پلاک را رصد می‌کند و بدهی در سایت «تهران من» هر فرد طبق مدت زمان پارک خودرو، نشان داده می‌شود.
معاون بهره برداری از سیستم‌های حمل و نقل و محدوده‌های ترافیکی سازمان حمل و نقل و ترافیک در ادامه تأکید کرد که اجرای مدیریت پارک حاشیه‌ای هوشمند برحسب سامانه «تهران من» انجام می‌شود یعنی همه اقدامات به صورت شفاف و دقیق به یک سامانه ارتباط داده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سعیدیان‌فر ضمن اشاره به اجرای پارک حاشیه‌ای هوشمند توسط سیستم مکانیزه و گروه‌های انسانی، عنوان کرد: برداشت پلاک یا برحسب یک سیستم مکانیزه انجام می‌شود یا در معابری که به علت ترافیک امکان استفاده از سیستم مکانیزه را ندارند، برداشت پلاک توسط یک فرد از طریق دستگاه‌های ویژه انجام می‌شود.
او در بخش دیگری از سخنان خود اعلام کرد که به هیچ عنوان رابطه مالی بین سیستم مکانیزه و گروه انسانی [که در قالب پارکبان فعالیت خواهند کرد] با شهروند، وجود ندارد یعنی هیچ فردی در این سیستم از شهروند پولی دریافت نمی‌کند.
به گفته معاون بهره برداری از سیستم‌های حمل و نقل و محدوده‌های ترافیکی سازمان حمل و نقل و ترافیک؛ شهروندان باید بدهی پارک حاشیه‌ای هوشمند خود را از طریق سامانه تهران من بپردازند.
سعیدیان‌فر در پاسخ به این پرسش که مزایده کدام مناطق به منظور انتخاب پیمانکار برای اجرای پارک حاشیه‌ای هوشمند برگزار شده است، عنوان کرد: مزایده‌های پارک حاشیه‌ای مناطق ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۷، ۲۱، ۲۲ برگزار شده است. باتوجه به تغییر مدل اقتصادی، قراردادی و ارزیابی فنی، روند برگزاری مزایده طولانی شده اما به زودی پیمانکار مناطق انتخاب خواهند شد.
کد خبر 714260 منبع: خبرگزاری شهر برچسب‌ها حمل و نقل تهران خیابان پاركينگ حمل و نقل شهریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: حمل و نقل تهران خیابان پاركينگ حمل و نقل شهری پارک حاشیه ای هوشمند سیستم مکانیزه حمل و نقل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۴۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بلیت پاره بده، جایزه بگیر
همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد : شاگرد شوفر در هر اتوبوس کرایه ها را دستی از مسافر ها می گرفت. اما بعدها مسافران باید برای سوار و پیاده شدن بلیت می خریدند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی تهران پژوه می گوید: «اولین کرایه ای که برای اتوبوس تعیین شد از پنج شاهی شروع شد و بعدها با آمدن اتوبوس‌های واحد به یک قران، دو قران و ده قران رسید. وقتی بلیت های کاغذی آمدند، شاگر شوفر بلیت ها را پاره می‌کرد و در خیابان می انداخت. بعدها که خطوط اتوبوسرانی ساماندهی شدند، در ازای تحویل و وزن کردن بلیت های پاره شده، به شاگر شوفر پاداش می دادند.»
با استناد به اسناد تاریخی به جامانده از آن دوران، در ۸ فروردین سال ۱۳۱۰ در چهل و یکمین جلسه انجمن بلدیه طهران، لایحه عوارض بر اتومبیل و اتوبوس های شهری تصویب شد. طبق این لایحه صاحبان اتومبیل‌های کرایه و اتوبوس موظف شدند. در مقابل وجهی که از مسافر دریافت می‌کنند بلیت بدهند. رانندگان مکلف شده بودند در ازای بلیت ۵ شاهی، یک شاهی عوارض دهند و در ازای بلیت ده شاهی یکصد دینار عوارض بپرداند. درشکه های کرایه از دادن عوارض معاف بودند. عواید حاصل از این لایحه برای مرمت و تسطیح خیابان‌های شهر تهران اختصاص می یافت.
عباس حسینی، از علاقه مندان به تاریخ تهران است که درباره تاریخچه حمل و نقل در تهران نیز پژوهش‌هایی انجام داده است. او می‌گوید: «وقتی شرکت واحد در سال ۱۳۳۵ افتتاح شد. گران ترین نرخ بلیت خطوط اتوبوسرانی ۲ ریال تعیین شد که از توپخانه تا شمیران تردد می کرد. بلیت ها ابتدا سکه ای و از نوع برنج بود که روی آن خط مربوط اتوبوس نوشته شده بود. مردم گاهی از این سکه ها برای خرید هم استفاده می کردند. بعدها بلیت کاغذی چاپ شد. قیمت، تاریخ چاپ بلیط، شماره خط و سایر مشخصات بر روی آن درج می شد. هر خط ۳ عضو ثابت داشت. راننده، بلیت فروش و شاگرد شوفر. بلیت فروش معمولا در عقب اتوبوس می نشست و گاهی هم دستگاهی مانند قرقره ماند دور گردنش بود و با چرخاندن دسته آن یک بلیت به مسافر می داد.»
حسینی می گوید:«شاگرد شوفری یکی از مشاغل ثابت بود . فردی که شاگرد شوفر می شد ، تصدیق رانندگی داشت و وظیفه نظم دهی به مسافران را هنگام سوارشدن و پیاده شدن در طول مسیر بر عهده داشت به همین دلیل از افراد تنومند را به کار می گرفتند. بعدها بلیت فروش کار شاگرد راننده را انجام می داد.» عمر بلیت های کاغذی در ماه‌های پایانی سال ۱۳۸۹ به پایان رسید و کارت های الکترونیکی برای پرداخت کرایه وارد سیستم حمل و نقل اتوبوسرانی شد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت